فراموش کننده ی من

در صدای گرفته ام امروز رازی است مبهم

در سینه ی پر غصه ام دلی است شکسته

در اعماق نگاهم اشکی است ساکت

ودر گلوی سنگینم بغضی است خاموش

تو را به کدامین غزل توصیف کنم؟

ای فراموش کننده ی من

با کدامین داستان مرا به یاد خسته ات بیاورم

منی که از یادت رفته ام

در پشت ثانیه های زمان گم گشته ام

مرا به یاد اور

منم مونس شبهای دلتنگی ات

مرا صدا کن

با صدایی که روزی

با آوای دوستت دارمگوشهایم را نوازش میکرد

با همان دلی که روزی ثانیه ای لحظه ای

فقط برای من می تپید

با همان نگاهی  که سالهاست

مجذوب ترینش من هستم

مرا بخواه

با همان صدا همان دل وهمان نگاه

ای فراموش کننده ی من

من تو را خواهانم

با همان صدا همان دل وهمان نگاه...